FR

Une femme errante et solitaire, tel un spectre hanté par ses débris de vie. Etna est une femme sans âge, sans domicile, harcelée par les sonorités de sa vie passée et dont le corps incarne une lassitude extrême. Elle habite les rues au travers de ses obsessions et de ses souvenirs.

“La folie est là, au-dessus de nos têtes, comme une épée de Damoclès. Et nous poursuivons notre route sans penser que cela nous concerne. La frontière est mince entre la raison et l’égarement."

Des hommes et des femmes, au bord du gouffre, sans utopies. "C’est de cela que je veux parler, de cette absurdité, de ce monde « presque » invisible qui inonde nos rues.»

 

NL

Een zwervende en eenzame vrouw, als een spook dat wordt achtervolgd door de brokstukken van haar leven.

Etna is een tijdloze, dakloze vrouw, lastiggevallen door de geluiden van haar vorige leven en wier lichaam extreme vermoeidheid belichaamt. Ze bewoont de straten door haar obsessies en haar herinneringen. “De waanzin hangt er als een zwaard van Damocles boven onze hoofden. En we gaan verder zonder te denken dat het ons aangaat. Er is een dunne lijn tussen rede en verbijstering."

Mannen en vrouwen, aan de rand van de afgrond, zonder utopieën. "Daar wil ik het over hebben, deze absurditeit, deze 'bijna' onzichtbare wereld die onze straten overspoelt."

 

EN

A wandering and solitary woman, like a specter haunted by the debris of her life.

Etna is an ageless, homeless woman, harassed by the sounds of her past life and whose body embodies extreme weariness. She inhabits the streets through her obsessions and her memories.

“Madness is there, above our heads, like a sword of Damocles. And we go on our way without thinking that it concerns us. There is a fine line between reason and bewilderment." Men and women, on the edge of the abyss, without utopias. "That's what I want to talk about, this absurdity, this "almost" invisible world that floods our streets."